Na szczęście świadomość dotycząca zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży, w obecnych czasach jest znacznie wyższa niż było to jeszcze kilka lat temu. Pandemia Covid 19 przyczyniła się do nagłośnienia problemu dostępu do specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym dzieci i młodzieży oraz jednocześnie ukazała jak szeroką skalę zajmują w populacji trudności psychiczne dzieci. To, co kilka lat temu było tematem tabu (a więc wizyta w gabinecie psychologa) dziś, jest rutyną w świecie rodziców dbających o swoje dzieci.

Czym zajmuje się Psycholog dziecięcy

Psycholodzy dziecięcy są właśnie po to, by u specjalisty dopytać o metody wychowawcze czy niepokojące rodziców objawy. Bywa tak, że idealny wręcz rodzic nie jest w stanie sobie poradzić z trudnościami swoich dzieci. Trudności te mogą dotyczyć sfery emocjonalnej, relacji społecznych, komunikacji i wielu innych. Jeżeli cokolwiek w rozwoju psychofizycznym niepokoi rodzica, powinien on udać się po poradę do psychologa. Psycholodzy dokładają wszelkich starań, by świadczone przez nich usługi były jak najwyższej jakości.

Jedynie psychologowie są uprawnienie do przeprowadzenia diagnozy z użyciem testów psychologicznych, np. testów ilorazu inteligencji czy zaburzeń osobowości. Psycholodzy obok konsultacji i diagnozy zajmują się także bieżącym wsparciem/terapią psychologiczna. Psychologowie używają podobnych metod co psychoterapeuci (psychoterapeuta to osoba po kursie psychoterapii). Jednak ich działania są zazwyczaj bardziej krótkoterminowe i dotyczą bieżących trudności, takich jak np. trudności w relacjach społecznych, we wglądzie i adekwatnym okazywaniu emocji, koncentracji uwagi,
komunikacji interpersonalnej czy przeżywanym kryzysie/traumie, lęków, niskim poczuciu własnej wartości.

Jak zostać psychologiem dziecięcym

Aby zostać psychologiem należy ukończyć studia wyższe na kierunku psychologia (w skład których wchodzi oprócz przedmiotów akademickich takich jak psychologia rozwojowa, psychopatologia, psychiatria, psychologia emocji, osobowości itd. także szereg praktyk i staży). Zazwyczaj też psycholodzy podejmują szereg studiów podyplomowych (np. z psychologii dzieci lub seksuologii). Jak również kursów uprawniających do stosowania rozmaitych metod (np. diagnostycznych czy terapeutycznych). Czasem decydują się zamiast na ścieżkę studiów podyplomowych, na ścieżkę
specjalizacyjną np. w psychologii klinicznej.

O co pyta psycholog dziecięcy na pierwszym spotkaniu?

Na pierwsze spotkanie warto i należy zabrać wyniki dotychczasowych badań i konsultacji (psychiatra, psycholog, neurolog, logopeda, opinia ze szkoły/przedszkola itp.). Na pewno zostaniemy o nie zapytani. Dodatkowo warto nastawić się na pytania dotyczące przebiegu rozwoju dziecka, sposobów spędzania wolnego czasu, relacji z rodzeństwem, z rodzicami, ze znajomymi i wśród obcych osób. Pojawiają się także pytania dotyczące nauki, emocji, zdrowia (zwłaszcza psychicznego). W zależności od problemu, z którym zgłasza się rodzic, reszta pytań zazwyczaj jest personalizowana pod określone trudności.

Warto udać się do psychologa dziecięcego w razie:

• jakichkolwiek trudności w relacjach społecznych (np. gdy dziecko jest nadmiernie wycofane z relacji, lękowe lub agresywne)
• pojawiających się trudności emocjonalnych (np. smutek, lęk, trudności z wglądem w emocje)
• podejrzenia spektrum autyzmu, zaburzeń hiperkinetycznych czy jakichkolwiek innych zaburzeń w rozwoju
• nadmiernej ruchliwości
• trudności w koncentracji uwagi
• trudności wychowawczych
• trudnej reakcji adaptacyjnej na zdarzenia traumatyczne
• trudnej i przedłużającej się adaptacji do placówek opiekuńczych
• zmian w rodzinie (przeprowadzka, rozwód, śmierć, choroba, narodziny nowego dziecka, itd.)
• podejrzeń niepełnosprawności intelektualnej lub wysokich zdolności intelektualnych

Współpraca z psychologiem dziecięcym może przynieść wiele korzyści dla całej rodziny. Nierzadko młody człowiek chętniej współpracuje i rozmawia ze specjalistą niż z rodzicem. Należy podkreślić, że psychologa (także psychologa dziecięcego) obowiązuje tajemnica zawodowa, z której może on być zwolniony jedynie przez sąd. Daje to poczucie bezpieczeństwa uczęszczających na indywidualne sesje osób. Do psychologów dziecięcych po diagnozę często kierują psychiatrzy, psychoterapeuci, pediatrzy i nauczyciele.

Dlaczego prywatna wizyta tyle kosztuje?

Koszty podyktowane są, chociażby nakładami finansowymi, jakie dany specjalista musiał ponieść, by się wyszkolić i gabinet uruchomić (nie wszyscy wiedzą, że zakup jednej tylko baterii testów może kosztować kilka/kilkanaście tysięcy). Warto umawiać się zatem na wizytę do konkretnej, polecanej osoby. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy zmuszeni jedynie do pełnopłatnych wizyt. Istnieją gabinety działające w ramach kontraktu NFZ lub poradnie psychologiczno-pedagogiczne gdzie pomoc w pewnym zakresie świadczona jest za darmo. Od jakiegoś czasu działa także anonimowy i bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży: nr tel. 116 111 (https://www.gov.pl/web/numer-alarmowy-112/telefon-
zaufania-dla-dzieci-i-mlodziezy).